Τι είναι άραγε αυτή η πρωταρχική ουσία; από την οποία γεννήθηκε η ζωή; Ειμαι..

Τι είναι άραγε αυτή η πρωταρχική ουσία; από την οποία γεννήθηκε η ζωή; 

Μου αρέσει που ρωτάς, αλήθεια ποιος-α θα σου απαντήσει;
Όλοι βλέπουν με το σώμα τους, πετάνε κι ένα πνεύμα και τα ξέρουν όλα..ή μάλλον δεν ξέρουν απολύτως τίποτα και ενθουσιάζονται μ'αυτό, καλή καρδιά, χαίρονται με την ΑΓΝΟΙΑ την ΛΗΘΗ της ψυχής τους.

Αλήθεια ποιος είμαι; αυτό που διαβάζεις από τον morfeas sky τι είναι; ο Μορφέας; μα εγώ δεν ζω μέσα στον υπολογιστή, μα ούτε ζω στον πλανήτη Γη, απλά μία εκ των ιδιοτήτων μου είναι να δίνω ζωή στο απολύτως τίποτα, να γίνομαι ένα με αυτόν τον κόσμο, μα και ταυτόχρονα να ζω μέσα σε άλλους κόσμους ανώτερους πνευματικά από αυτόν, οπότε ποιος νομίζεις ότι είμαι; αυτό που βλέπεις; ή αυτό που είμαι; 

Σκέψου λοιπόν ότι το καλώδιο αυτό που κινεί την πληροφορία μέσα στον υπολογιστή σου είναι η καθαρή άϋλη ενέργεια, το Πυρ, μαζί και το Πνεύμα, η πληροφορία που εμπεριέχει μέσα του ο Νους, είναι αυτό που ονομάζουμε Νους και ψυχή, και ο Νους της ψυχής κινεί αυτή την πληροφορία και δημιουργεί τον κόσμο μέσα στον υπολογιστή σου από όλες τις μορφές και σχήματα που μπορούν να πάρουν οι αριθμοί, και γεννούν τα άψυχα αλλά και έμψυχα είδωλα με τις κτιστές ψυχές, αλλά και την εικόνα της ζωής με τις ανθρώπινες ψυχές....διότι τι είναι αληθινό μέσα στον Υπολογιστή σου εκτός από έναν Ανθρωπο; ακόμη και τα άψυχα σχήματα και τις άψυχες εικόνες τις δίνει ζωή ο Άνθρωπος.


Έτσι και το Πυρ είναι η καθαρή ενέργεια που συνδέεται και ενώνεται μ'αυτήν ο Ιδεατός Ανθρωπος ως Νους και γίνεται Νους και ψυχή...και ενώνεται με το πνεύμα της μηχανής, και γίνεται κάτι άλλο, ο άνθρωπος της Γης, ο άνθρωπος που αλληλεπιδρά μαζί σου μέσα στον υπολογιστή αυτή την στιγμή που με διαβάζεις.

Δηλαδή ψυχή είναι το Πυρ που εμπεριέχει μέσα της το Νου.
Και όταν η πληροφορία της ψυχής ο Νους φτάνει στο καλώδιο που συνδέεται με τον κόσμο του υπολογιστή που εμπεριέχει μέσα του το "γίγνεσθε" στον πλανήτη Γη, τότε ο Ιδεατός Ανθρωπος Νους και ψυχή μεταβάλλεται σε μια άλλη ιδιότητα, και γεννιέται ως είδωλο, ως ο Άνθρωπος της Γης. Πέφτει σε ΛΗΘΗ ο Νους της ψυχής και γίνομαι όπως εγώ τώρα ο Μορφέας, όπως και ο morfeas sky μια άλλη εικονική μου ιδιότητα μέσα στον δεύτερο εικονικό κόσμο του διαδικτύου..ποιος είμαι λοιπόν; ποιος απ'όλους;

Ποιος δεν θα ξαφνιαζόταν που θα το μάθαινε; 

Φαντάσου τώρα, ο morfeas sky ή ο Μορφέας να μην γνωρίζει ότι είναι ο Νους της ψυχής, αλλά να πιστεύει αυτό που βλέπουν τα μάτια του, που εμείς ονομάζουμε ως υλικό κόσμο και πραγματικότητα του πλανήτη Γη.

Όταν το συνειδητοποίησα οτι είναι όλο ένας υπολογιστής έπαθα σοκ άρνησης. Άλλο να το λες θεωρητικά και να χαίρεσαι κι άλλο να το κατανοείς κιόλας. 

Σου είπα την αλήθεια λέω μόνον, όχι ότι θα σου αρέσει κιόλας, ότι σε πιάσανε μεγάλο κορόϊδο και σε παγίδεψαν μέσα στις μεταβαλλόμενες παρ-αισθήσεις.

Σκέψου και αυτό, ότι ζούμε σε μια οθόνη ενός υπολογιστή, και πως υπάρχουν άπειρες άλλες οθόνες-matrix με διαφορετικές ιδιότητες...όπως ο υπολογιστής σου, που πριν δέκα χρόνια έκανε τα μισά θαύματα από όσα κάνει σήμερα, ποιος θα φανταζόταν πριν εκατό χρόνια ότι σήμερα θα υπήρχαν οι υπολογιστές και θα κάνουν όσα κάνουν; 

Έτσι και οι κόσμοι διαφέρουν, από πλανήτη σε πλανήτη, από γαλαξία σε γαλαξία, με πρότυπο τους τον Αρχέτυπο Υπολογιστή του Φωτός. 

Μην ξεχνάς μετά από κάποια ηλικία το matrix σε αφομοιώνει..οπότε γίνεσαι κι εσύ για πάντα matrix.

Μα αν υπήρχε ένας άλλος τρόπος δημιουργίας του κόσμου, χωρίς να είναι αναγκαία η γέννηση και ο θάνατος, δεν θα είχα μεγάλες αντιρρήσεις να μπούμε να ζήσουμε εδώ, να δοκιμάσουμε την εμπειρία. Αλλά το πρόγραμμα δεν είναι καλό.

Η αλήθεια είναι οτι μαθαίνουμε πολλά. Είναι σαν σχολείο κολαστήριο η ζωή εδώ.

Μα αν συνειδητοποιούσαμε και κατανοούσαμε τον αληθινό μας εαυτό, δηλαδή αυτό που είσαι, αυτό που είμαι, δεν θα φοβόμαστε τον θάνατο, διότι ο θάνατος είναι η ζωή. Α-θάνατος.
Η Ελληνική γλώσσα δεν κάνει ποτέ λάθος, με την λέξη θάνατος λείπει το αρχικό του πρότυπο, το Α, δηλαδή μετά τον θάνατο προσθέτεις το Α και γινόμαστε ξανά αυτό που είμαστε, Αθάνατοι.

Απλά αλλάζουμε ιδιότητα, και αφήνουμε πίσω μας τον κόσμο του πλανήτη Γη. Αλλά σχεδόν όλοι προτιμούν να ζήσουν ξανά εδώ στη Γη διότι δε γνωρίζουν άλλο κόσμο, αφομοιώθηκαν από το matrix..ξέχασαν ποιοι είναι και γίνονται εύκολα θύματα της μηχανής-matrix.

Δεν είναι θέμα φόβου. Είναι θέμα αισθητικής. Τόσοι άρρωστοι, τόσοι νεκροί. Πιστεύεις οτι υπάρχει άλλος τρόπος να γίνει;
Εννοώ ένα άλλο πρόγραμμα. 

Μα πως είναι δυνατόν να μην υπάρχει δυστυχία, από την στιγμή που όλοι οι νόες σκέφτονται με τις ά-λογες μεταβαλλόμενες αισθήσεις;

Είμαστε δηλαδή ενεργειακοί κι εμείς και το σύμπαν μας και με κάποιον τρόπο που ακόμη δεν έχω καταλάβει πώς γίνεται με τον χώρο, όλο αυτό φαίνεται στις αισθήσεις μας συμπαγές και σκληρό. 

Μα τι νομίζεις ότι είνα η Υλη; οι αισθήσεις, όπως ο υπολογιστής σου, που αν τον πετάξεις κάτω και τον σπάσεις θα διαλυθεί, δεν σημαίνει όμως ότι θα πεθάνεις κι εσύ επειδή έγραφες εκεί μέσα! 

Μαθαίνουμε πώς είμαστε στ'αλήθεια όταν ξεχνάμε οτι είμαστε θεϊκοί νόες, και γινόμαστε εντελώς άγρια θηρία. 

Όταν φύγουμε καλό θα ήταν να τα έχουμε έτσι καταφέρει ώστε μην ντραπούμε γι' αυτό που γίναμε στην γη. Μαθαίνουμε από τις πτώσεις μας. Ελπίζω.

Δεν μαθαίνουμε τίποτα, φυλακή είμαστε, δεσμώτες του σπηλαίου, και αν ντραπούμε για όσα είμαστε εδώ στην Γη, αυτό σημαίνει ΑΓΝΟΙΑ. 

Κι ωστόσο, morfeas sky, πώς γίνεται η αφύπνιση; Μέσα από ποια διεργασία; Με ποιον τρόπο κάποιος κάποια στιγμή αρχίζει να ξυπνάει;
Βγαίνοντας από το σώμα αποκτούμε αντίληψη του νου, αν δεν ήμασταν αφυπνισμένοι;

Μόνον αν αρχίσουμε να αναζητάμε την αλήθεια..ποιος το κάνει; κανείς.

Αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που ανάβει την πρώτη σπίθα της αφύπνισης και της επανασύνδεσης με την θεϊκότητας μας. 
Είναι ίσως που διαπιστώνουμε οτι κάτι δεν πάει καλά μ' αυτόν τον κόσμο; 
Είναι τα γραπτά κείμενα κάποιων αφυπνισμένων ανθρώπων που πέφτουν τυχαία στον δρόμο μας;

Νιώθεις, έχεις την έλξη για να μάθεις την αλήθεια της ζωής, έχεις την δι-αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά..και αυτό σε οδηγεί να δια-νοηθείς τις συμπτώσεις..

Άρα συνεχίζουμε πάντα να είμαστε Νους, ένας νους που έχει περιπέσει σε αχρηστία ζώντας μέσα στον παραλογισμό και τον φόβο αυτού του κόσμου. Τι σημαίνει έχει η σάρκα επιλογή;

Επιλέγουμε να ζούμε ως αισθητά είδωλα αυτού του κόσμου, ή επιλέγουμε να ζούμε με οδηγό τον νοητό κόσμο της ψυχής χωρίς τις αισθήσεις να μας οδηγούν.

Τα όπλα υποδούλωσης του ανθρώπου είναι πολύ ισχυρά. 
Τα συναισθήματα. Όσα κι αν εξήγησες δεν μπόρεσα ακόμη να αντιληφθώ ακριβώς τον μηχανισμό λειτουργίας τους. Μοιάζουν με άγρια ένστικτα. Δεν μπορεί ο άνθρωπος να τα αποφύγει στα πρώιμα στάδια. Πριν καταφέρει να γίνει ένας φωτισμένος άνθρωπος. 

Γνώρισε τον εαυτό σου και θα ελευθερωθείς..Γνώθι σ'αυτόν.

Όταν με τον Νου καταφέρουμε να νικήσουμε τα συναισθήματα της σάρκας, τότε έχει συντελεστεί η αναγέννηση.

Πολύ σωστά, όταν επέλθει η Αναγέννηση τίποτα δεν θα μας φοβίζει σ'αυτόν τον ψεύτικο κόσμο. Διότι όταν θα μας οδηγεί ο Νοητός κόσμος της ψυχής θα εξουσιάζει την μοίρα και το πεπρωμένο του αισθητού μεταβαλλόμενου σώματος.

Η νηφαλιότητα. Η ψυχραιμία. Η ισορροπία. Είναι ζητούμενα. Όταν όλα πάνε καλά μου φαίνεται τόσο εύκολο να τα επιτύχει κανείς. Δεν είναι όμως.

Όταν ξέρεις ακριβώς τι είσαι και που ζεις, τότε ζεις την ζωή όπου κι αν βρίσκεσαι. Τώρα είμαστε θεοί με θνητό σώμα.

"Όταν ξέρεις τι είσαι και που ζεις, τότε ζεις την ζωή όπου κι αν βρίσκεσαι. Τώρα είμαστε θεοί με θνητό σώμα."
Μου άρεσε πολύ αυτό!!!!

Την αλήθεια σου είπα.

Το παράδοξο και δύσκολο σημείο είναι οτι δεν σκέφτομαι με φόβο και άρνηση. Οι δονήσεις μου υψηλές, το ηθικό ακμαίο. Αυτό που είπες ακριβώς: Ξέρεις τι είσαι και πού ζεις, και ζεις την ζωή όπου κι αν βρίσκεσαι. Και τότε γίνεται κάτι και σαν κεραυνός εν αιθρία σου σκίζουν την νηφαλιότητα τα συναισθήματα. Κάτι τα πυροδοτεί.

Τα πυροδοτεί το αισθητό σώμα, διότι μισεί αυτό που είσαι και δεν είναι.

Έμαθα πολλά σημαντικά σήμερα. Ευχαριστώ, morfeas sky. 

Εννοείται..καλή συνέχεια και καλή ξεκούραση. 

Μα γιατί η χαρά να γυρίζει σε λύπη; Γιατί να μην είναι μόνο χαρά;

Διότι είμαστε μία σύνθεση τεσσάρων ανόμοιων στοιχείων, όπου το κάθε στοιχείο εκδηλώνει ισόποσα τις δικές του ενέργειες, (φωτιά, αέρας, γη, νερό), και εμείς αυτές τις ενέργειες τις αντιλαμβανόμαστε ως μεταβαλλόμενες αισθήσεις κάθε στιγμή. Βράζουν συνεχώς μέσα στο σώμα μας οι ά-λογες αυτές αισθήσεις, αν δεν τις εξουσιάζει ο νοητός μας εαυτός της ψυχής.

Δεν υπάρχει χαρά της ψυχής; Δεν χαίρεται ο Νους; 

Ο Νους της ψυχής είναι Αμετάβλητος, μόνο χαίρεται κι ευχαριστιέται και δεν λυπάται. Κάθετι που χαίρεται και λυπάται είναι ον μεταβαλλόμενο αισθητό και θνητό.

 morfeas sky

Tο διάβασα και η πρώτη ερώτηση που μου γεννήθηκε ήταν.. Αν αύριο πέθαινα και εγκατέλειπα αυτό τον κόσμο, δεν θα ήμουν προετοιμασμένη για το που πρέπει να πάω, ώστε να μην επανενσαρκωθώ στην Γη. Μου δημιουργήθηκε μία εσωτερική ανασφάλεια..ότι δεν θα ξέρω τι να κάνω, φεύγοντας. Εσύ στην ίδια περίπτωση, πως νιώθεις; Είσαι σίγουρος για τον εαυτό σου, ότι θα πας εκεί που πρέπει ή ακόμα το ανακαλύπτεις;

Η φύση του σώματος μας είναι θνητή, και απεχθάνεται την αθανασία, τον νοητό κόσμο της ψυχής, γι'αυτό και συνέχεια βρίσκει τρόπους να μας αποθαρρύνει ακόμη να κάνουμε και μια τέτοια σκέψη, να απεγκλωβιστούμε από την Γη.

Ο φόβος κυριαρχεί παντού. Και ο φόβος για το άγνωστο μας εγκλωβίζει στην ανασφάλεια, και η ανασφάλεια μας στέλνει να κλειστούμε πίσω στο καβούκι μας, αφήνοντας μας τρομοκρατημένους και υποταγμένους στην παντοτινή δουλεία και υποταγή της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΚΕΨΗΣ.

ΔΙΟΤΙ ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΕΨΗ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΠΙΛΟΓΗ.

Και για να έχουμε ελεύθερη επιλογή πρέπει πρώτα να γνωρίσουμε τον εαυτό μας μέσα από την Ελεύθερη σκέψη, η οποία δεν έχει όρια, ούτε φραγμούς, ούτε νόμους να θέτουν όρια στην Eλεύθερη σκέψη, γι'αυτό κι εμείς εδώ πρέπει συνεχώς να σπάμε τα τείχη που χτίσαμε στον ά-λογο αισθητό μας κόσμο, αφού αυτός μας οδηγεί.

Σκέψου κάτι, αυτή την στιγμή αποφάσισες να μείνεις στην Γη διότι επέλεξες με ελεύθερη επιλογή; ή το επιλέγεις για τον φόβο σου προς το άγνωστο; η σου το επέβαλε κάποιος; 

Αυτή τη στιγμή μην ξεχνάς ότι σκέφτεσαι ως άνθρωπος της Γης, που τον οδηγούν οι άλογες αισθήσεις.

Χμμμμ..πολύ καλή ερώτηση! Κατά πάσα πιθανότητα, από φόβο για το άγνωστο. Οπότε την ώρα της σκέψης του φόβου, που μου γεννήθηκε, χρειάζεται να παρατηρήσω/απορήσω..ποιος κάνει αυτή την αποτροπή; Ο γήινος σίγουρα.

Οπότε αν κατανόησα ορθά, στο κεφάλι μας και στο σύμπαν υπάρχουν κι ο "Θεός και ο Δαίμονας", ας το πούμε απλοποιημένα. 

Κάθε στιγμή της ζωής μας, σε κάθε σκέψη, πράξη κλπ.. χρειάζεται σύνεση και παρατήρηση, το τι θα επιλέξουμε για να λειτουργήσουμε. Ως μηχανές ή ως Θεανθρώπινα όντα; ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ! Η λέξη κλειδί οπότε... ΆΨΟΓΟΣ ΦΙΛΕ ΜΟΥ! ΚΑΤΑΝΟΗΤΌΤΑΤΟΣ!!! Να σαι καλά! Τα λέμε..

Μια πόρτα έχουμε να διαβούμε.. τώρα ποια θα είναι αυτή, είναι θέμα καθαρά.. ΕΠΙΛΟΓΗΣ! Εύχομαι την σωστή.. :)

morfeas sky

morfeas sky